دوربینی چشم چیست؟

دوربینی چشم چیست؟ | دور بینی، که توسط چشم پزشکان با عنوان هایپروپیا نیز شناخته می‌شود، اصطلاح رایجی برای توصیف بینایی است که هنگام دیدن، اشیا نزدیک تار می‌شود، و اشیا دور واضح است. بنابراین، افراد مبتلا به دوربینی می‌توانند در تماشای تلویزیون دچار مشکل شوند. اما ممکن است در مورد خواندن بیلبورد در بزرگراه‌ها این طور نباشد.

دکتر کوروش قارویی

دوربينی چشم یا هایپروپیا چیست؟

دوربینی (Farsightedness) یک مشکل رایج چشمی است که. در آن اجسامی که در دور دست قرار دارند. واضح دیده می‌شوند و در عوض اشیای نزدیک‌تر تار به نظر می‌رسند.

درجه و شدت دوربینی بر قابلیت فوکوس چشم اثر می‌گذارد. افرادی که دارای دوربینی شدید هستند، ممکن است تنها قادر به دیدن درست و بی کم و کاست اجسامی باشند که در فاصله‌ی بسیار دوری قرار دارند. در حالی که افراد دچار دوربینی خفیف اجسام نزدیک‌تر را هم به صورت واضح می‌بینند.

چه چیزی باعث ایجاد بیماری دوربینی میشود؟

این اختلال بینایی، زمانی ایجاد میگردد که پرتو نور ورودی به چشم، به جای متمرکز شدن بر روی شبکیه، در ناحیه پشتی شبکیه متمرکز می شود. کره چشم فرد مبتلا به دوربینی، معمولا کوچکتر از حالت طبیعی میباشد.

بسیاری از کودکان با دوربینی متولد می شوند و کره چشم برخی از آنها در حین رشد بدنشان بزرگتر می شود و به اندازه طبیعی می رسد.

گاهی اوقات بیماران، دوربینی را با پیر چشمی اشتباه میگیرند که البته پیر چشمی نیز در دیدن اجسام و اشیاء نزدیک مشکل ایجاد میکند، ولی عوامل این بیماری با عوامل بیماری دوربینی متفاوت است.

دوربینی چشم چیست؟

علائم دوربینی چشم

اجسام نزدیک ممکن است تار دیده شوند
برای درست دیدن نیاز به لوچ کردن چشم‌ها وجود دارد
خستگی چشم، سوزش و درد اطراف چشم‌ها
بعد از انجام کارهایی که نیازمند دقت و تمرکز است. مانند مطالعه، نوشتن، نقاشی کشیدن و کار با کامپیوتر فرد احساس ناراحتی در چشم‌ها و یا سر درد دارد.

انواع دوربینی چشم

دوربینی چشم ساده : معمولا به علت کاهش قدرت تطابق یک چشم و یا به علت کاهش طول قدامی خلفی چشم و یا کاهش ضریب شکست اجزای اپتیکی چشم ایجاد می‌ گردد.
دوربینی چشم پاتولوژیک : معمولا به صورت مادرزادی در شکل یک عارضه ظاهر می‌ گردد، مثلا فقدان عدسی در چشم، جابجایی عدسی ، تغییرات شکل و انحنای سطح انکساری.
دوربینی چشم فانکشنال : این نوع دوربینی چشم به علت فلج عضلات مژگانی چشم و فقدان نیروی تطابق در چشم ایجاد می‌ شود.

تشخیص دوربینی چشم

پزشک می تواند دوربین بودن چشم را با معاینه چشم تشخیص دهد. این معاینه شامل ارزیابی عیوب انکساری و بررسی وضعیت سلامت چشم فرد مبتلا می شود. بررسی های مربوط به عیوب انکساری چشم به تشخیص مشکلات بینایی از قبیل نزدیک بینی یا دور بین بودن، آستیگماتیسم و یا پیربوپیا (presbyopia)کمک خواهد کرد. در حین این بررسی پزشک ممکن است از ابزارهای مختلفی برای این کار استفاده کند و از شما بخواهد که چندین لنز را بررسی کنید تا فاصله و بینایی شما را آزمایش کند.

علاوه بر این چشم پزشک به احتمال زیاد. قطره ای را در چشم شما خواهد ریخت. تا مردمک گشاد شده و بتوان به راحتی سلامت چشم را مورد بررسی قرار داد. این ممکن است باعث شود تا چند ساعت بعد از بررسی، چشم شما نسبت به نور حساس تر شود. این قطره به پزشک کمک می کند تا تشخیص دقیق تری داشته و همه قسمت های چشم را مورد بررسی قرار دهد.

دوربینی چشم چیست؟

درمان دوربینی:

روش‌های درمانی مختلفی برای بهبود وضعیت دوربینی چشم وجود دارند. از جمله‌ی این روش‌ها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

درمان دوربینی با استفاده از عینک:

می‌توان گفت که متداول‌ترین روش‌ تصحیح دوربینی چشم، استفاده از عینک با لنزهای مخصوص است. در عینک‌های مخصوص دوربینی، لنز یا عدسی عینک به گونه‌ای ساخته می‌شود که بتواند نور را به جای تمرکز بر پشت شبکیه، بر روی شبکیه متمرکز کند.اینکه لنز استفاده‌ شده چه حالتی داشته‌ باشد و چه مدت استفاده شود بستگی به وضعیت و شدت دوربینی چشم دارد.لنزهای استفاده‌ شده در گذشته از جنس شیشه بودند اما امروزه لنزهای پلاستیکی جایگزین آن‌ها شده‌اند که علاوه بر سبک‌ بودن، قابلیت اضافه‌کردن لایه‌های محافظت‌ کننده در مقابل اشعه‌های مضر خورشید را دارند. در عین حال لنزهای پلاستیکی معمولا زودتر از لنزهای شیشه‌ای دچار خش‌ افتادگی می‌شوند.

درمان دوربینی با استفاده از لنزهای تماسی:

اگرچه عینک ساده‌ترین راه درمان دوربینی است اما برخی از افراد تمایلی به استفاده از عینک به دلیل تاثیر آن بر زیبایی یا دشواری همراه‌ داشتن مداوم آن ندارند. در این صورت احتمالا لنزهای تماسی گزینه‌ی بعدی برای این دسته افراد خواهدبود. لنزهای تماسی مکانیسم عملکردی یکسانی با عینک‌ها دارند با این تفاوت که اندازه‌ی کوچک‌تری داشته و بصورت مستقیم با سطح کره‌ی چشم تماس پیدا می‌کنند. انتخاب نوع مناسب لنزهای تماسی باید با مشورت با پزشک متخصص صورت بگیرد

جراحی‌های انکساری برای درمان دوربینی:

انواع مختلفی از جراحی‌های انکساری وجود دارند که می‌توانند به بهبود وضعیت دوربینی چشم کمک کنند. روش جراحی لیزیک یکی از روش‌هایی است که می‌تواند به درمان دوربینی چشم کمک کند. در این روش جراحی، با استفاده از لیزر. به ترمیم بدشکلی قرنیه. پرداخته می‌شود. و با ترمیم بدشکلی، نور به درستی بر روی شبکیه متمرکز می‌شود. روش جراحی دیگری که برای درمان دوربینی وجود دارد روش پی-آر-کی (PRK) است. این روش نیز مانند روش لیزیک از پرتو لیزری برای تغییر شکل قرنیه استفاده می‌کند و می‌تواند موجب بهبود وضعیت دوربینی گردد. تفاوت این دو روش در فرایند جراحی است. در روش لیزیک ابتدا یک فلپ کوچک در سطح قرنیه ایجاد می‌شود و پس از جراحی به محل خود بازگردانده می‌شود اما در روش پی-آر-کی فلپ ایجاد نمی‌شود.

برخی راهکار کاهش احتمال ابتلا به دوربینی، عبارتند از:

1.معاینه چشم: بهتر است به طور منظم به چشم پزشکی مراجعه کنید، حتی اگر در حاضر مشکل بینایی ندارید بازهم این کار را انجام دهید.
2.محافظت از چشم ها در برابر نور خورشید: بهتر است در صورت قرار گرفتن در برابر نور خورشید. از عینک های محافظ در برابر اشعه UV استفاده کنید.
3.جلوگیری از بروز آسیب های چشمی: از عینک محافظ برای ورزش، چمن زنی، رنگ آمیزی و استفاده از مواد شیمیایی استفاده کنید.

4.بیماری های مزمن را کنترل کنید: بیماری های مزمنی مثل دیابت و فشار خون بالا. می تواند بر روی. قدرت بینایی فرد تأثیر گذاشته. و باعث بروز عیوب انکساری چشم شوند. در نتیجه بهتر است این بیماری ها را کنترل کرده و تحت درمان مناسب قرار بگیرید.
5.نور مناسب: سعی کنید در هنگام مطالعه یا کار با کامپیوتر نور اتاق را تنظیم کنید. این کار به بهبود دید شما کمک زیادی خواهد کرد.
6.کاهش فشار چشمی: در حین انجام کارهای چشمی نیاز به تمرکز، سعی کنید زمانی را به استراحت خود اختصاص دهید. به عنوان مثال. هر ۲۰ دقیقه، ۲۰ ثانیه به چشم های خود استراحت داده. و به اشیاء با فاصله زیاد نگاه کنید.