آب مروارید چیست | آب مروارید یکی از بیماری‌های رایج چشم است. یکی از راه‌های درمان این بیماری، عمل آب مروارید است. عمل آب مروارید چشم یکی از متداول‌ترین انواع عمل چشم است که در آن، عدسی مصنوعی شفاف جایگزین عدسی کدر شده‌ی چشم می‌شود. امروزه، جراحی «خارج کپسولی» رایج‌ترین عمل آب مروارید یا کاتاراکت به‌شمار می‌رود که عمدتا عوارضی برای فرد ندارد.
زمانی‌که عدسی چشم از حالت طبیعی شفاف خود خارج و کدر می‌شود، به اصطلاح چشم آب مروارید آورده‌است که از شایع‌ترین بیماری‌های چشم محسوب می‌شود. در این صورت فرد دچار تاری دید می‌شود، گویی از پنجره بخار گرفته به بیرون نگاه می‌کند. برخی به اشتباه فکر می‌کنند آب مروارید به‌دلیل استفاده بیش‌از‌حد چشم است که پرده‌ای روی آن به‌وجود می‌آید. اما این تصورات کاملا نادرست هستند. سرعت تشکیل آب مروارید در افراد مختلف متفاوت خواهد بود و حتی سرعت آن بین دو چشم یک فرد هم فرق دارد.
معمولا آب مروارید ناشی از افزایش سن و پیری، طی چند سال و به‌صورت تدریجی ایجاد می‌شود. آب مروارید در مبتلایان به قند و جوانان معمولا با روند سریع‌تری روی می‌دهد و در طول چند ماه، قدرت دید فرد را کاهش می‌دهد. از این‌رو، به‌راحتی نمی‌توان سرعت پیشرفت بیماری آب مروارید را پیش‌بینی نمود.
در این مقاله با ما همراه باشید تا بیشتر با آب مروارید آشنا شوید.
آب مروارید یا کاتاراکت، یکی از بیماری‌های شایع چشم است که باعث تیرگی و کدر عفشدن عدسی می‌شود. عدسی چشم، بخشی از تشکیلات چشم است که نور را شکسته و بر روی و تمرکز می‌دهد. با پیشرفت سن، عدسی از شفافیت خود از دست می‌دهد و کدر می‌شود که این وضعیت به‌عنوان آب مروارید شناخته می‌شود. افراد مبتلا به این بیماری، مانند اینکه از پشت شیشه‌ای مات یا مه آلوده به اطراف نگاه می‌کنند، دید می‌کنند.
اگرچه کاتاراکت به آرامی پیشرفت می‌کند و از ابتدا بینایی را تحت‌تأثیر قرار نمی‌دهد، اما با گذر زمان، می‌تواند منجر به اختلال در بینایی شود. در ابتدا، استفاده از عینک و افزایش نور می‌تواند کمک‌کننده باشد، اما با پیشرفت بیماری و تداوم اختلال در فعالیت‌های روزمره، ممکن است نیاز به جراحی و ازبین‌بردن عدسی کدر باشد. این بیماری می‌تواند یک چشم را یا هر دو چشم را درگیر کند.
رایج‌ترین نشانه آب مروارید دید تار تصاویر در هر فاصله‌ای است. ممکن‌است افراد دید خود را مه‌آلود، ابری یا غبارگرفته توصیف کنند. آب مروارید در طول زمان بدتر می‌شود و نور کمتری به شبکیه می‌رسد. ممکن است افراد مبتلا به آب مروارید در شب به سختی ببینند و رانندگی کنند.
حساسیت به نور یا نور زننده، نشانه دیگری از آب مروارید است. ممکن است سخت باشد که فرد مبتلا به آب مروارید در نور شدید خورشید ببیند. ممکن است نور‌های داخلی خیلی روشن به نظر برسند یا ممکن است به‌نظر برسد که هاله‌ای اطراف آن‌ها وجود دارد. نور درخشان چراغ جلوی ماشینی که به سمت آن‌ها می‌آید می‌تواند مشکلاتی در رانندگی در شب ایجاد کند.
دوبینی یا دید دوگانه، هنگام نگاه کردن با یک چشم می‌تواند نشانه دیگری از آب مروارید باشد. این حالت با دوبینی که از توازن نامناسب چشم‌ها به وجود می‌آید، تفاوت دارد. دوبینی مشاهده شده در آب مروارید حتی زمانی که تنها از یک چشم نگاه می‌کنید هم اتفاق می‌افتد.
تصویری که فرد دچار آب مروارید می‌بیند
آب مروارید بر مشاهده رنگ‌ها هم تاثیر می‌گذارد. برخی رنگ‌ها ممکن است محو شده به نظر برسند و ممکن است اشیا سایه‌ای زرد یا قهوه ای داشته باشند. ممکن است در ابتدا این علامت دیده نشود اما در طول زمان تمییز بین رنگ آبی و بنفش سخت خواهد شد.
پدیده‌ای که با نام دید موقتی شناخته می‌شود مشخصه دیگری از آب مروارید است. دراین شرایط، آب مروارید به عنوان عدسی قوی‌تری عمل می‌کند که توانایی دید اشیا در مسافت نزدیک را به‌طور موقت بالا می‌برد. ممکن است کسانی که قبلا به عینک مطالعه نیاز داشتند دیگر به‌آن نیازی نداشته باشند. با این حال، از آنجایی که آب مروارید با گذشت زمان بدتر می‌شود این پیشرفت موقت در دید نزدیک از بین می‌رود.
اغلب افراد مبتلا به آب مروارید تغییرات مداوم عینک یا لنز را نیاز دارند چرا که دید آن‌ها در طول زمان کمتر می‌شود.
عوامل مختلفی و بسیاری وجود دارد که احتمال بروز آب مروارید را در انسان افزایش می دهد. برخی از مهم ترین این عوامل عبارتند از:
بعضی افراد فکر می‌کنند اگر آبریزش چشم دارند، حتما مبتلا به آب‌مروارید شده‌اند یا اینکه آب‌مروارید زمینه‌ساز آبریزش و اشک می‌شود، در حالی که این دو مساله هیچ ارتباطی به یکدیگر ندارند و استفاده از کلمه «آب» در این بیماری به دلیل اشک یا آبریزش چشمی نیست. آبریزش چشم مربوط به بیماری‌های سطحی چشم است و عواملی مانند آلودگی هوا، پایین آمدن کیفیت اشک، حساسیت ملتحمه و قرنیه، ناخنک و… می‌تواند زمینه‌ساز آن باشد، در حالی که آب‌مروارید، کدر شدن عدسی چشم است.
به ندرت ممکن است عمل نکردن آب‌مروارید پس از سال‌های طولانی و نه در مدت کوتاه به آب‌سیاه (ناشی از افزایش فشار چشم) بینجامد. از طرفی، آب‌مروارید باید زمانی جراحی شود که دید بیمار مختل شده باشد؛ یعنی کدورت عدسی به حدی رسیده باشد که شخص نتواند فعالیت‌های روزمره‌اش را انجام دهد. درواقع، تا زمانی که فرد می‌تواند به فعالیت‌های روزمره‌اش بپردازد، عمل آب‌مروارید را نیز می‌توان به تاخیر انداخت. عمل جراحی برای افراد مختلف، متفاوت خواهد بود. به‌عنوان مثال جراحی برای مهندس جوانی با فعالیت‌های مختلف از جمله رانندگی، مطالعه و… با جراحی فرد سالمندی که برای تماشای تلویزیون مشکل دارد، تفاوت می‌کند.
چشم ارگان کوچکی است و به راحتی می‌توان با بی‌حسی موضعی، آب‌مروارید را عمل کرد. نیازی به بیهوشی نیست و عمل معمولا ظرف 15 دقیقه انجام می‌شود.
عمل آب‌مروارید هیچ نیازی به قطع چنین داروهایی ندارد و در حالی که بیمار دارو مصرف می‌کند، به راحتی می‌تواند تحت‌جراحی آب‌مروارید قرار بگیرد.
پس از عمل آب‌مروارید نیاز به استراحت خاصی نیست و توصیه می‌شود بیمار حداکثر تا 24 ساعت مراقب باشد. روز بعد از عمل که پانسمان برداشته می‌شود، فرد دید خوبی دارد و می‌تواند به فعالیت‌های روزمره‌اش بپردازد.
نابینایی کامل نه، اما اگر زمان طولانی مثلا 10 یا 20 سال بگذرد و آب‌مروارید عمل نشود، می‌تواند دید را تا حد درک نور کاهش دهد.
بابل، ميدان كشوري، سرداران ٢، ساختمان پزشكان روجين، طبقه ٤
info@drgharoei.com
