چهار نوع اصلی آب سیاه وجود دارد:

۱) زاویه باز اولیه
۲) زاویه بسته اولیه
۳) ثانویه
۴) آب سیاه کودکان

آب سیاه می‌تواند به طور ناگهانی و به صورت حاد به نام آب سیاه زاویه بسته حاد اتفاق افتد.
در این صورت مریض با سردرد و چشم‌درد شدید، قرمزی چشم، کاهش بینایی مراجعه می‌نماید که پس از درمان دارویی و درمان لیزری بیمار درمان می‌گردد.
آب سیاه مادرزادی نیز یک مورد در هر ۰۰۰/۱۰ نوزاد وجود دارد.

افراد مستعد به آب سیاه کدامند؟

– سن معمولاً بالای ۴۰ سال
– سابقه فامیلی آب سیاه
– کم بودن ضخامت قرنیه
– سیاه پوستان
– دوربینی
– بیماری‌های قلبی- عروقی

افراد در معرض خطر باید با توجه به برنامه مشخص مورد معاینه چشمی قرار گیرند.

آب سیاه چشم چیست؟

تست‌های مهم در ارزیابی آب سیاه کدام هستند؟

– اندازه‌گیری فشار چشم
– معاینه سرعصب
– بررسی میدان بینایی

درمان آب سیاه

درمان شامل جراحی، لیزر و یا داروها، بسته به شدت بیماری می‌باشد. قطره‌های دارویی باعث کاهش فشار داخل چشمی می‌گردند، که اولین قدم درمانی هستند.
به دلیل اینکه آب سیاه بدون درد و ناراحتی می‌باشد ممکن است بیماران در درست ریختن قطره‌ها کوتاهی کنند، استفاده صحیح از قطره‌ها باعث کنترل شدن فشار چشم و پیشگیری از صدمه به چشم می‌شود در واقع علت اصلی نابینایی به دنبال آب سیاه به علت عدم دقت در برنامه‌ی استفاده از قطره‌ها می‌باشد.
اگر استفاده از قطره‌ها برای شما راحت نیست و مزاحم شما است هرگز خود به خود داروها را قطع نکنید و قبل از آن برای درمان جایگزین با پزشکتان مشورت نمائید.

درمان‌های داروئی

قطره‌های چشمی و دیگر داروها
بیشتر درمان‌های آب سیاه بر پایه کنترل فشار داخل چشمی که می‌تواند سبب صدمه به عصب بینایی گردد استوار است. قطره‌های آب سیاه اغلب اولین انتخاب قبل از درمان جراحی هستند که می‌توانند فشار داخل چشمی را به طور موثری کاهش دهند و از صدمه چشم جلوگیری نمایند ممکن است که برای کنترل بهتر فشار چشم لازم باشد بیش از یک قطره استفاده نمائید. در حقیقت این قطره‌ها اثر درمانی یکدیگر را تقویت می‌کنند.
بستگی به بهداشت عمومی شما و دیگر موقعیت‌های پزشکی، شما ممکن است مورد مناسبی برای استفاده از قطره نباشید. چون قطره‌ها که در چشم ریخته می‌شوند از طریق عروق ملتحمه جذب می‌شوند و درصدی هرچند کم از این داروها وارد جریان خون بدن شده و ممکن است اثراتی بر تنفس و ضربان قلب داشته باشند.
به علاوه برخی از این قطره‌های چشمی ممکن است باعث بدتر شدن مشکلاتی مانند آسم شوند، برخی با داروهایی شایعی همچون دیگوگسین- که برای ناراحتی قلبی استفاده می‌شود – تداخل دارویی ایجاد می‌کنند.